Oceńcie i napiszcie czy czegoś nie dodać. Koło 14 będę wysyłał do MG.

Na dworze króla Gondoru już wiedziano o zajściach w Haradzie i Rhun. Nikt, a szczególnie Arandur nie ukrywał, że były to wieści niepomyślne i należy coś z tym zrobić. Sytuacja wymagała rozważnego działania, gdyż wojna na dwa fronty byłaby krokiem nierozważnym. Dziwiło również to, że te dwa wydarzenia zbiegły się w czasie, a by to był przypadek nawet sam władca nie wierzył. Zastanawiano się kto może stać za tymi działaniami.
Go Białego Miasta zostali wezwani członkowie Rady, by wypowiedzieli swoje zdanie i wspólnie z królem postanowili co należy począć. Jedni chcieli od razu mobilizacji armii i zbrojnego podporządkowania zbuntowanych krain władzy Gondoru, inni radzili by wysłać posłów do zbuntowanych i rozpocząć pertraktacje. Zgody nie było co do jednoznacznego rozwiązania dlatego postanowiono działać ostrożnie.
W nocy z pałacu królewskiego wyjechało kilku jeźdźców wioząc rozkazy króla. Kazano wypłynąć flocie, która już od jakiegoś czasu stała w porcie Osgiliath, na morze z zadanie zabezpieczenia szlaku łączącego Gondor z Umbarem na wypadek wojny. Silny oddział floty też miał zadanie patrolowanie brzegów wzdłuż Anfalas. Do Rhun wysłano ludzi, którzy mieli zebrać popleczników Gondoru i zacząć przekupywać jak najwięcej plemion by tym sposobem osłabić potencjalnego wroga. W tajemnicy też wysłano kilku zaufanych by postarali się jak najwięcej dowiedzieć o planach samozwańczego wodza Easterlingów. Do Haradu udała się inna grupa, której zadaniem było umocnienie pozycji Gondoru w Umbarze oraz poprzez przekupstwo jak największej liczby proroków, którzy będą wieszczyć niepowodzenie walki, osłabienie wpływów charyzmatycznego przywódcy.